Ze zat graag in haar eentje aan iets te prutsen, maar omdat ze een nogal dwarse opvatting had over hoe je iets het beste aan kon pakken, werd alles altijd anders dan de bedoeling was. Het leek wel alsof ze al doende op hol sloeg.Hobbelige pannenlappen van veel te strak gebreide katoen, en tekeningen die halverwege niet meer op het blaadje pasten. Iedereen vond het reuze creatief, maar zelf was Marjolijn altijd een beetje teleurgesteld over het resultaat.Ze wilde graag iets gewoons maken.
Na de basisschool ging Marjolijn naar het Haags Montessori Lyceum. Atheneum A. Ze had geen enkel talent voor wiskunde, maar wel voor talen. Ze las gedichten en romans en was heel kort redacteur van de schoolkrant. Ze begon aan verhalen die halverwege ophielden. En ze tekende veel. Nog steeds wilde ze ‘iets met kunst’. Schrijfster worden was een droom, maar ze had geen idee hoe ze die waar zou kunnen maken.Na het behalen van haar diploma wist ze het even niet meer. Ze ging in Den Haag op kamers wonen en had allerlei baantjes.
bron: http://marjolijnhof.wordpress.com/about/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten